1.İŞLEVİ: Öğrencileri dış çevrenin güçlüklerinden korumak, onlara yaşamı kolaylaştırmaktır. Okuldaki tüm görevlilerin desteğini bulan öğrenciler için yaşam, okulda dış çevredekinden daha kolay olacaktır. Okulda bilgilerin verilişi kolaydan zora ve basitten karmaşığa doğru bir düzen içindedir.

2.İŞLEVİ: Dış çevrede kolay rastlanabilecek olan istenmeyen davranışları okuldan içeri sokmayarak, öğrenci davranışlarını temizlemektir. Sigara, Alkol, Kumar, Küfür gibi öğrenci için istenmeyen yaşam öğeleri okula alınmaz, okulda hoş görülmez.

3.İŞLEVİ: Dengeleme okulun 3. işlevidir. Okulun dışındaki çevrede, insanların kişisel özellikleriyle açıklanamayacak düzeylerde yaşama farklılıkları görülür. Bu çarpıcı farklar, toplumun güç dengesini değiştirerek huzurunu, barışını bozar, gelişmesini engeller. Geleceğin toplumunun barış ve huzur içinde yaşaması, bu farkların açıklanabilir, mantıklı bir düzeyde tutulmasına bağlıdır. İşte okul, bu aşırı farkların kendi sınırları içinde sergilenmesine, yaşamasına izin vermeyen, toplumsal yaşamda olmayan dengeyi kendi sınırları içinde kurması gereken bir kurumdur.

Eğitim sözcüğü, eğitim literatüründe hep farklı farklı tanımlanmakta ise de farklı
tanımların ortak yanı; onun davranış değiştirme, davranış oluşturma amaçlı etkinlikler bütünü olmasıdır.

Öğretim; öğrenmede davranışın geliştirilmesi amacıyla yapılan ön faaliyetlerdir.
İnsanların öğrenim düzeylerinin göstergesi diplomaları, Eğitim düzeylerinin göstergesi ise,
tutum ve davranışlarıdır. ÖRNEK: Terli iken su içmek, yemekten sonra dişleri fırçalamak,
trafikte daima yolun sağından yürümek gerektiğini bilen, öğrenen ama bu davranışları uygun
koşullarda yapmayan insan, öğrenmiş ama eğitilmemiştir. Onun için “Tahsil cehli giderir,
fakat insanlık öğretmez” halk özdeyişi bu konuyu açıklamaktadır.
Toplumsal ilişkilerde ve olaylarda öğretilmiş, ama eğitilmemiş insanlara her zaman
rastlamak olasıdır.

Öyle ise, nasıl bir öğrenme sağlamalı ki zamanla çabuk unutulmasın, uygun koşullarda
ve müsait ortamlarda öğretilenler davranışa dönüşebilsin?
Nitelikli bir öğrenmenin sağlanıp, bu bilgilerin uygun koşullarda davranışa
dönüşebilmesi için öğrenme yasaları uyarınca yinelenerek aralıklı tekrara tabi tutulması ve
böylece kalıcı öğrenmenin sağlanması gerekmektedir. Bu nedenle; modern eğitim anlayışı ve yaklaşımına göre;Öğretmenler bilgi taşıyıcı ve bilgi aktarıcı değil,bilgi kaynaklarına giden
yolları gösterici, kolaylaştırıcı birer eğitim lideri olmalıdır.
Eğitim; yalnızca okullarda gerçekleştirilen bir etkinlik değildir. Ama okul, eğitim
amacıyla kurulmuş özel bir eğitim çevresidir.

Fiziksel ortamın sağlanması yanında eğitim-öğretim etkinliklerinde geçerli olan tüm
ilkeler sınıf yönetiminde de geçerlidir.
-Bireysel İlkesi -Çocuğa Görelik İlkesi
-Demokratiklik İlkesi -Hayatilik İlkesi
-Bireysel Ayrılıklar İlkesi -Güncellik İlkesi
-Gelişim İlkesi -Çevresellik İlkesi
-Toplumsallık İlkesi -İlgi ve Motivasyon İlkesi
-İşbirliğinde Yapıcılık İlkesi -Merkezden Çevreye İlkesi
-Yakından Uzağa İlkesi -Kolaydan Zora İlkesi
-Somuttan Soyuta İlkesi -Bilinenden Bilinmeyene İlkesi

Sınıfta; Planlı-Programlı, Disiplinli, Demokratik yapılanmaya önem ve öncelik veren,
Bireysel Ayrılıklar İlkesine uygun, Etkin öğrenmeyi sağlamak için en uygun sınıf ortamının
ve Atmosferinin oluşturulmasına hizmet edecek gerekli çalışma, etkinlik ve düzenlemelerin
kurallar içinde hayata geçirilmesi Sınıf Yönetiminin Amacıdır.

Eğitsel amaçlara ulaşmanın amaçlarından biri de görgüdür. Öğrenci; bilginin somut yansıması olan görüntüler yoluyla, davranışın örneklerini izleyerek davranış kazanma ve davranış değiştirmeyi kolaylaştırabilir. Öğrencinin göstermesi gereken davranışlar konusunda ona en yakın örnek görüntü, öğretmenden gelmelidir. Öğretmenin kişisel yönelimi, öğrenci yöneliminin önemli bir değişkeni olarak belirlenmiştir. Öğretmen, her davranışı ile öğrenciye model olmalıdır. İlköğrenim yıllarından başlayarak çocuklar, giyiminden yürüyüşüne, tavır ve davranışlarından konuşmasına kadar her tutumunu örnek alır. Öğretmenin, kendisini işine vermesi de, öğrencinin onu bu özelliği ile model alması sonucunu doğuracaktır. Öğretmenin derse bağlılığı ve ilgisi, öğrencinin de bu yönlü davranışını destekler. Öğretmen; sabırlı, soğukkanlı, öfkesini yenebilen, öğrenciye saygılı olumsuz duygularını bastırabilen, duygu ve heyecanları normal durumda tutan sınıfı gerilime sokmayan tutum ve davranışlara büyük duyarlık göstermelidir. Sınıfta bireysel ayrılıklar ilkesi öğretmenin uyacağı en önemli eğitim ilkelerindendir.

Davranışçı ve yardım edici bir yöntemdir. Öğretmen, yetkeyi öğrenci ile bölüşür, öğrenciyi, sorununu çözmeye yeterli, ama uzman desteğine muhtaç sayarak hareket eder. Sınıf kuralları birlikte konur ve sorunlara birlikte çözüm bulunur. Öğrencilerin istenmeyen davranışları karşısında yapılabilecek eylemler şöyle sıralanabilir: -Küçük yanlışları görmezden gelme, Kışkırtıcı eylemleri bilmez davranma, Göz ilişkisi kurma, Yaklaşma, Uyarma, Azarlama, Yerini değiştirme, Gülmeceyi kullanma, Sözü değiştirme, Ara verme, Konuşma, Hak ve Ayrıcalıktan yoksun bırakma, Sınıfta alı koyma, İsteğini yapmama, Ailesiyle ilişki kurma, anlaşma yapma gibi…

Davranış değiştirmeyi hedeflemiş olan eğitim; her öğrencinin davranışı ile tek tek ilgilenilmesini gerektirir. Öğretmen, öğretimden çok Düzenle (Disiplinle) uğraşmamalıdır. Bu yönelim, sınıfın duygusal havasını, öğrenme ortamını bozar. Ama öğrenci istenmeyen davranışı yapar ve sürdürürse bu da öğrenme ortamını bozar. Öğretmen bunu denge içinde çözmeli, ne yanlış davranışın sürdürülmesine, ne de sınıfta öğretim ortamının bozulmasına müsaade etmemelidir.

• —Davranışı baskı ile durdurur ama değiştirmez
• —Doğru davranışı öğretmez
• —Kaçınma davranışının gelişmesine neden olur
• —Ceza vermek de bir olumsuz davranış örneğidir.
• —Ceza öğrencilerin kaygı düzeyini yükseltir.
• —Öğrenci üzerinde kızgınlık yaratır
• —Davranışının sorumluluğunu taşımaz çünkü yaptığı olumsuz davranışın karşılığını ödediğini düşünür.

• —Azarlama ve kınama
• —Doğal sonuçlar
• —Mantıksal sonuçlar
• —Davranış cezası
• —Okul yönetimi ve rehberlik servisi ile konuşmak