Önemli olan çok çalışmak değil, sınırlı olan zamanı etkili, verimli ve faydalı kullanmaktır. Zamanı etkili. kullanmanın bir tek yolu vardır. O da zamanı iyi yönetmedir. Zaman yönetimi, belli bir süreyi en verimli şekilde kullanmayı, zamanı kontrol etmeyi öngörür. Bunda bireyin ya da grubun önceliklerini ve hedeflerini belirlemek gerekir. Hedefleri ve öncelikleri ortaya koymamak yerini önemsiz konulara kaptırır. İyi bir zaman yönetiminin iki boyutu vardır. Bunlar, yapmak istediklerimiz ve yapmaktan kaçındıklarımızdır. İyi bir zaman yönetimi planlaması ile, olumsuz etkenlerden kurtulmak mümkündür. Zaman yönetiminde öncelikleri ortaya koymamız gereklidir. Zamanı yerinde ve uygun kullanmasını bilen insanlar önceliklerini bilir ve bunu gerçekleştirmek için gerekli planlamayı başarıyla uygular. En iyi zaman yöneticileri, zaman konusunda farklı yaklaşım biçimi geliştirenlerdir. Onlar, en etkili bir şekilde planlayıp kontrol edip kullanabilecekleri ve her türlü baskıdan uzak kaldıkları zaman dilimlerini ortaya koyabilirler. Başarılı zaman Yöneticileri; zamanın büyük bir kısmını kendilerini analiz etmek, değerlerini belirlemek, güçlerini ve yeteneklerinin sınırını öğrenmeye çalışmak inancıyla kullanırlar. Davranışlarının kurum davranışlarıyla nasıl bütünleştiğini anlamak için misyon bildirimlerini, değer bağlantılarını, ortak noktaları ve kesişme yerlerini bulmaya gayret ederler. Zaman yöneticileri stratejik düşünürlerdir. İleriyi görme yeteneğine sahiptirler. Zaman yönetimi kişisel bir süreçtir. Zaman yönetimi önemli kaynaklardan biridir. Ancak, en kötü kullanılan ve harcanan bir kaynaktır. Geçen zamanı geri getirmek mümkün olmadığına göre yönetim açısından en önemli sorun zamanı planlamak ve iyi kullanmaktır. Zamanı doğru planlayıp doğru kullanamayan kişi düşünmeye ve dinlenmeye de zaman bulamayacaktır. Verimli ve etkili olmak; yapılması gereken işin en kısa zamanda ve en az çabayla nasıl yapılacağını öğrenmektir. Böylece daha fazla değil, daha zekice çalışılmış olur. Bir kaynak olarak zaman kazanma konusunda en başarılı yöntemler üç temel esasa dayanır:
1-Gereksiz yere zaman tüketen, yararsız alışkanlıklardan kurtulmak gerekir.
2-Yapılacak işi güç yollardan geçerek değil, basit yöntemlerle yapılmalıdır.
3-İki ya da üç işi bir arada yapmayı öğrenmelidir.

GİRİŞ

İnsan,yaşamını değişik etkinlikler içinde geçirir. İnsan yaşam çizgisi içinde öğrenimini görür; bir meslek sahibi olur, bir işte çalışır, evlenir, çocuklarını yetiştirir. Bu yaşam çizgisi, ölüme kadar devam eder. Zamanın etkili kullanımı, günümüzde önemli bir yönetim becerisi olarak görülmektedir. Bu yönetim becerisi, okul yöneticisi için olduğu kadar, öğretmen içinde büyük önem taşır.

Zaman, soyut bir kavramdır. Belli bir işi yapabilmek için ihtiyaç ,duyulan süre, zaman kavramı olarak tanınabilmektedir. Bir eylem ya da olay belli bir zaman dilimi içinde meydana gelmektedir. Zaman, arka arkaya meydana gelen olay ve olayların algılanmasıdır.1 Yaptığımız işi değerlendirirken, harcadığımız zamana bakarız. Bu işi ne kadar zamanda yapabiliyoruz. Zamanın ne olduğunu, üniversite sınavına hazırlanan öğrenciler daha iyi bilmektedir. Üniversite öğrencisi için bir dakikada çözeceği matematik sorusu, onun için yaşamsal bir önem taşımaktadır.

İnsan, toprak, bina,araç ve para gibi zaman da temel bir kaynaktır. Ancak zaman kaynağının, diğer kaynaklardan farklı özellikleri vardır. Zaman, biriktirilemeyen ödünç alınamayan, kiralanamayan, çoğalamayan ve geri getirilemeyen eşsiz ve değerli bir kaynaktır.2

Zaman herkes için eşit dağıtılmıştır. Bir gün 86400 saniyedir. Her gün herkesin banka hesabına 86400 altın yatırılmaktadır. Herkes bu altını kendi isteğine göre kullanılmaktadır. Zaman kaynağı, insanlara eşit olarak dağıtılmıştır, ama insanlar bu kaynağı etkili bir şekilde kullanılmamaktadır. Bir öğretmenin işlerini erteleme gibi bir hastalığı varsa, öğretimsel etkinliklerin planlamada zorluk çekebilir. Zamanı boşa harcamayan ve zamandan etkili bir şekilde yararlanan öğretmen “zamanım yetmiyor”, “ders konularını yetiştiremiyorum”, “ders planı yapamıyorum” gibi şikayetlerde bulunmaz.

::Örnek bir olay::

Atatürk Lisesinde dördüncü ders zili çalarken, Matematik öğretmeni derse girer. Bütün öğrenciler ayaktadır. Bir bölümü kendi aralarında yüksek sesle tartışmakta, bir başka bölümü uyuklamakta ya da birbirlerini kovalamaktadır. Sınıfta öğretmen masası sıralar başta olmak üzere tam bir düzensizlik ve dağınıklık gözlenmektedir.
Öğretmen “haydi yerlerinize oturun derse başlacağız diye seslendiğinde, öğrencilerin bir bölümü kayıtsız bir biçimde yerlerine oturmak için yavaş hareketlerde bulunurken, diğerleri aralarındaki tartışmayı ses tonlarını biraz düşürerek sürdürmektedir… Öğretmen tekrar seslenir “haydi çocuklar yerlerinize oturun ve lütfen sessiz olun O sırada bazı öğrenciler şşşt sessiz olun. Öğretmen geldi gibi sözlerle gürültü etmeye devam eden arkadaşlarını uyarmaya çalışmaktadır. Bütün öğrencilerin yerlerine oturması, yoklamanın yapılması ve sonuç olarak derse başlaması 40 dakikalık ders süresinin 15 dakikasını alır. Ancak ders başladığında bazı öğrenciler dalgın dalgın pencereden dışarı bakmaktadır. Bazıları ise çoktan gündüz düşlerine dalmıştır. Öğretmen sadece derse katılmaya istekli olan 5-6 öğrenci ile dersi tamamlar. Teneffüs zilinin çalması, öğrencilerin büyük çoğunluğu için özlenen ve beklenen bir haberin müjdecisidir.

Konuyla İlgili Video İzlemek İçin Tıklayınız

Konuyla İlgili Flash İzlemek İçin Tıklayınız