Yoğun uyaranları bastırmada kullanılan enerji tüketimi arttıkça, insanlar yalnız kalmak ister. Öğretmen de öğrenciler de bu duyguyu yaşar. İşte bu  yalnız kalma zamanı bireysel zaman olarak tanımlanabilir. Öğrenciler bu bireysel zamanı kullanmazlarsa duygusal ve sinirli olurlar; bazen de bu zamanı elde etmek için hayal kurmak, afacanlık yapmak gibi uygunsuz yollar ararlar. Sonuçta sınıftan atılır ya da okul yönetimine gönderilirler. Oysaki öğretmen ve öğrencilerin bir-iki dakikalık bile olsa, yalnız kalabilecekleri bir bireysel zaman yakalayabilmelerinin yararı, oldukça fazladır. Çünkü öğrenciler, bireysel zaman oluşturarak, sınıftaki yoğun uyaranlara karşı baş etmeye çalışmaktadırlar.16

Bireysel zaman, çok kısa bir süreyi kapsadığı için, bu süre ciddi anlamda bir zaman kaybı olarak görülmez. Bireysel zaman tanımış, özellikle ilköğretim okullarının ilk kademesi için daha büyük bir önem taşımaktadır. Küçük yaştaki öğrenciler, bireysel zamana daha çok ihtiyaç duymaktadır. Küçük yaştaki öğrenciler, daha çabuk yorulurlar ve arkadaşlarıyla sürekli etkileşim içinde bulunmak isterler. Bireysel zaman, öğrencilerin ders içinde kısa bir süre rahatlamalarını sağlar.

Zaman Yönetimi Modeli

Kounin’in yapmış olduğu çalışmalarda, ileri sürdüğü uyanıklık, binişiklik ve pürüzsüzlük  kavramları, sadece olumlu davranış sağlamayla değil, aynı zamanda zaman yöntemiyle  de yakından ilgilidir. Zamanın paylaştırılması ve yönetimi Şekil de görülmektedir.

Ortak merkezli bir dairede yer alan zamanının en geniş dairesini A dairesi oluşturmaktadır. A dairesindeki zaman, yedi günü kapsayan toplam 168 saati yansıtmaktadır.  B dairesi, ortalama olarak, bir yılda okul içinde harcanan süreyi tanımlamaktadır. Bu  süre, 24 saati kapsayan bir günün karşılaştırılmasına imkan sağlamaktadır. 17

Daire C’de yer alan zaman, belli bir alanda araştırma yapmak için harcanan zamandır.Örneğin  bir öğretmenin 15 gün süreyle öğrenci başarısını etkileyen faktörler üzerinde araştırma yapmak  üzere ayırdığı zaman, C dairesinde yer alan  zamanı yansıtmaktadır.

D dairesinde yer alan zaman, doğrudan sınıf yönetimiyle ilgilidir. Bu zaman dilimi öğretmenin doğrudan eğitim için ayırdığı zamanı yansıtmaktadır. Görevler için ayrılan zamanın yönetimi, öğretmenin bireysel öğretmeninin 3 saatlik matematik dersi için ayırdığı zaman, D dairesi içinde yer almaktadır. Öğretmenin sınıfta zamanı etkili bir şekilde yönetebilmesi için her bir ders için ayrılan zamanın iyi kullanılması gerekir.

E dairesi önemli görevler için harcanan zamanı ifade eder. Öğretmenin meslektaşlarıyla önemli bir felsefi konuyu tartışması ya da acil bir telefon görüşmesi gibi yüksek düzeyde kişisel ve tartışmalı konuları kapsayan bir zaman dilimidir. Ancak E dairesinde yer alan etkinlikler  önemli görülmekle birlikte, daha da önemlisi öğretmenin bu etkinliklere ne kadar zaman  ayırdığıdır.

Son daire F dairesi ise, görevde başarı kavramını yansıtan zaman bölümüdür. Eğer öğrenci ingilizce öğrenmek için yanlış biçimde bir öğrenme zamanı harcıyorsa, doğru biçimde öğreninceye kadar bu derse ayırdığı zaman daha verimsiz olacaktır. F dairesi, E dairesi ta  rafından sarılmış bir zaman parçasıdır. F dairesi sınıf yönetimi becerisi açısından eylemsel bir tanımlama getirmektedir. Öğretmenler, F dairesini her öğrenci başarı düzeyi artırabilir.18

Zamanı belli dilimlere ayırarak inceleyen bu model, sadece kavramsal bir çerçeve değil; aynı zamanda ilginç bir bakış açısı da ortaya koymaktadır. Modele göre sadece D dairesi içinde yer alan zaman diliminin, öğretmen açısından önemli olduğu düşünülebilir. Aslında bu bir yanılgıdır. D dairesindeki zamanın etkili kullanımı, büyük ölçüde E ve F dairesinde yer alan zamanın etkili kullanımına bağlıdır. Çünkü A dairesinde yer alan bütün zaman, diğer zaman dilimlerinde sadece öğretim için ayrılan zamanı da etkili bir şekilde yönetmesi çok zordur.